اینکوترمز یا اصطلاحات تجاری بین‌المللی، مجموعه‌ای از قوانین اساسی در تجارت بین‌المللی هستند که مسئولیت‌ها و حقوق فروشندگان و خریداران را تعیین می‌کنند. درک این‌که از کدام قانون اینکوترمز برای حمل محموله خودتان استفاده کنید، از هزینه‌های پیش‌بینی نشده یا ریسک‌های غیرضروری جلوگیری می‌کند. در این مقاله از رابین مارین با معنی اینکوترمز DDP در حمل‌ونقل آشنا خواهید شد و می‌فهمید که مسئولیت‌ها بین خریداران و فروشندگان بر عهده کیست.

DDP چیست کشتیرانی رابین مارین9

ddp چیست؟

ddp مخفف چیست؟ DDP مخفف عبارت تحویل در مقصد با پرداخت عوارض گمرکی (Delivered Duty Paid) است و بخشی از اینکوترمز به‌حساب می‌آید. در واقع شرایط یا قاعده ddp یک توافق تحویلی است که در آن فروشنده مسئول حمل محموله و تمامی ریسک‌ها و هزینه‌های احتمالی تا رسیدن محموله به مقصد نهایی است. هزینه‌های احتمالی شامل تمام هزینه‌های حمل‌ونقل، هرگونه خسارت ناشی از آسیب در حین حمل و پرداخت حقوق گمرکی، مالیات‌های وارداتی و سایر هزینه‌های مرتبط می‌شود.

در اینکوترمز DDP خریدار مسئول تخلیه کالا و حمل آن از بندر به انبار خواهد بود؛ درصورتی‌که مقصد نهایی مورد توافق، بندر خریدار باشد. در نهایت این شرایط برای خریدار بسیار راحت است. فروشنده وظایف متعددی بر عهده دارد:

  • ضمیمه‌کردن فاکتور و مدارک لازم
  • بسته‌بندی کالاها
  • اخذ مجوز صادرات، پرداخت عوارض صادراتی و انجام تشریفات صادراتی
  • حمل کالاها تا وسیله‌ حمل‌ونقل اصلی
  • پرداخت هزینه‌های بارگیری کالاها
  • انجام حمل‌ونقل
  • ارائه‌ مدرک تحویل
  • انجام تشریفات واردات، پرداخت تعرفه‌ها و مالیات‌های وارداتی
  • پرداخت هزینه‌های تمامی بازرسی‌ها
  • تحویل کالا به مقصد مشخص‌شده‌ قبلی

DDP یکی از اصطلاحاتی است که توسط اتاق بازرگانی بین‌المللی (ICC) منتشر شده است. تفاوت در رویه‌ها و تفسیرهای قانونی میان تاجران در نقاط مختلف جهان، نیاز به استانداردسازی این اصطلاحات را به‌وجود آورد. طبق گفته‌ ICC، قوانین اینکوترمز راهنمایی‌های مشخصی را برای افرادی که به طور روزانه در واردات و صادرات تجارت جهانی مشارکت دارند، فراهم می‌کند.

اصطلاح DDP بیانگر حداکثر وظیفه برای فروشنده است.

وظایف فروشنده در ترم DDP

خریدار باید قیمت کالا را به ترتیبی که در قرارداد فروش پیش بینی شده،بپردازد.

معادل الکترونیکی اسناد، اگر مورد توافق طرفین قرار گرفته و معمول باشد، می­تواند جایگزین تمام مدارک اشاره شده در بند های ب1- ب10شود.

بسته به مورد، خریدار باید بنا به در خواست، هزینه و ریسک فروشنده، برای دریافت هرگونه پروانه ورود یا سایر مجوزهای رسمی ورود کالا به فروشنده کمک نماید.

الف)قرار داد حمل

خریدار وظیفه ای در برابر فروشنده برای انعقاد قرارداد حمل ندارد.

ب)قرارداد بیمه

خریدار وظیفه ای در برابر فروشنده برای انعقاد قرارداد بیمه ندارد. با این حال خریدار باید به محض در خواست فروشنده،اطلاعات لازم برای تهیه بیمه را در اختیار وی قرار دهد.

خریدار باید هنگامی که کالا طبق بند الف 4 تحویل شده آن ا تحویل بگیرد.

خریدار کلیه ریسک های ناشی از فقدان یا خسارت وارده به کالا را از زمانی که کالا طبق بند الف 4 تحویل شده می­پذیرد.

در صورت:

الف)کوتاهی خریدار نسبت به انجام وظایف مندرج در بند ب2، وی باید کلیه ریسک های ناشی از فقدان یا خسارت وارده به کالا را بپذیرد؛یا

ب) کوتاهی خریدار در دادن اطلاعیه مندرج در بند ب7، وی باید کلیه ریسک های ناشی از فقدان یا خسارت وارده به کالا را از تاریخ توافق شده یا از تاریخ انقضای مهلت توافق شده برای تحویل بپذیرد، مشروط بر اینکه به طور آشکار به عنوان کالای موضوع قرارداد شناسایی شده باشد.

فروشنده باید:

الف)علاوه بر هزینه های ناشی از مفاد بند الف 3(الف)، کلیه هزینه های مربوط به کالا را تا زمان تحویل آن طبق مفاد بند الف 4، به غیر از هزینه های قابل پرداخت به وسیله خریدار مندرج در بند ب6، و

ب) هرگونه هزینه تخلیه کالا در محل مقرر در مقصد که طبق قرارداد حمل به حساب فروشنده است؛و

پ)بسته به مورد، هزینه های تشریفات گمرکی لازم برای صدور و ورود کالا، همچنین کلیه عوارض، مالیات ها و سایر هزینه های قابل پرداخت هنگام صدور و ورود و هزینه های حمل کالا از هر کشور، پیش از تحویل کالا طبق مفاد بند الف 4را بپردازد.

خریدار باید در مواقعی که حق تعیین زمان در مهلت توافق شده یا نقطه تحویل کالا در محل مقصد تعیین شده را دارد، اطلاعات کافی به فروشنده بدهد.

خریدار باید در مواقعی که حق تعیین زمان در مهلت توافق شده یا نقطه تحویل کالا در محل مقصد تعیین شده را دارد، اطلاعات کافی به فروشنده بدهد.

خریدار وظیفه ای در برابر فروشنده برای پرداخت هزینه هرگونه بازرسی پیش از حمل اجباری که به دستور مقامات کشور صادرکننده و کشور وارد کننده اجباری شده، ندارد.

خریدار باید در زمان مناسب هرگونه اطلاعات امنیتی محموله را که فروشنده ممکن است طبق مفاد بند الف 10 لازم داشته باشد، به وی اطلاع بدهد.

خریدار باید تمام هزینه هایی را که فروشنده برای تهیه یا به عنوان کمک برای گرفتن اسناد و اطلاعات طبق مفاد بند الف 10متقبل شده بازپرداخت نماید.

خریدار باید، بسته به مورد، در زمان مناسب و بنا به درخواست،هزینه و ریسک فروشنده هرگونه سند یا اطلاعات از جمله اطلاعات مرتبط با امور امنیتی را که که فروشنده برای حمل، صدور و ورود کالا و حمل آن از هر کشوری نیاز دارد، تهیه یا در اخذ آنها به وی کمک کند.

وظایف خریدار در ترم DDP

فروشنده باید کالا و سیاهه بازرگانی را مطابق قرارداد فروش تهیه و هرگونه مدرک مطابقت دیگری را که ممکن است طبق قرارداد لازم باشد، تهیه کند.

معادل الکترونیکی اسناد،اگر مورد توافق طرفین قرارگرفته و معمول باشد،میتواند جایگزین تمام مدارک مندرج در بند های الف 1- الف 10 شود.

بسته به مورد،فروشنده باید به هزینه و ریسک خود هرگونه پروانه صدور و ورود کالا یا سایر مجوز های رسمی را گرفته و کلیه تشریفات گمرکی لازم برای صدور کالا و حمل آنها از طریق هرکشوری برای واردات را انجام دهد.

الف)قرارداد حمل

فروشنده باید به هزینه خود نسبت به انعقاد قرارداد حمل کالا به محل تعیین شده در مقصد یا نقطه توافق شده، در محل تعیین شده در مقصد، اگرچنین نقطه ای باشد، اقدام کند. اگر نقطه مشخصی مورد توافق قرارنگرفته یا عملا تعیین نشده باشد، فروشنده می­تواند مناسب ترین نقطه در محل یا مقصد تعیین شده را برای منظور خویش انتخاب کند.

ب) قراردا بیمه

فروشنده وظیفه ای در برابر خریدار برای انعقاد قرارداد بیمه ندارد. بااین حال، فروشنده باید بنابه درخواست، ریسک و هزینه(در صورت وجود)خریدار، اطلاعات لازم از سوی وی را برای تهیه بیمه در اختیار خریدار قراردهد.

فروشنده باید کالا را روی وسیله حمل، آماده تخلیه در نقطه توافق شده، در صورت وجود، در محل تعیین شده در مقصد، در تاریخ یا ظرف مهلت توافق شده در اختیار خریدار قرار دهد.

فروشنده کلیه ریسک های ناشی از فقدان یا خسارت وارده به کالا تا زمانی که کالا طبق مفاد بند الف 4 تحویل شده، به استثنا مواردی که در بند ب5 تشریح شده است، می­پذیرد.

فروشنده باید:

الف)علاوه بر هزینه های ناشی از مفاد بند الف 3(الف)، کلیه هزینه های مربوط به کالا را تا زمان تحویل آن طبق مفاد بند الف 4، به غیر از هزینه های قابل پرداخت به وسیله خریدار مندرج در بند ب6، و

ب) هرگونه هزینه تخلیه کالا در محل مقرر در مقصد که طبق قرارداد حمل به حساب فروشنده است؛و

پ)بسته به مورد، هزینه های تشریفات گمرکی لازم برای صدور و ورود کالا، همچنین کلیه عوارض، مالیات ها و سایر هزینه های قابل پرداخت هنگام صدور و ورود و هزینه های حمل کالا از هر کشور، پیش از تحویل کالا طبق مفاد بند الف 4را بپردازد.

فروشنده باید هر گونه اطلاعیه مورد نیاز برای اقدام لازم از سوی خریدار جهت دریافت کالا را به وی ارائه نماید.

فروشنده باید به هزینه خود، سندی که خریدار را قادر به تحویل کالا طبق مفاد بند الف4/4 می­نماید، در اختیار قرارداد قرار دهد.

فروشنده باید آن دسته از عملیات بازبینی ( از قبیل بازبینی کیفیت، اندازه گیری، توزیع، شمارش) را که برای تحویل کالا مطابق بند الف4 لازم است، همچنین هزینه هرگونه بازرسی پیش از حمل را که بنا به دستور مقامات کشور صادرکننده یا وارد کننده اجباری اعلام شده، بپردازد.

فروشنده باید کالا را به هزینه خود بسته بندی کند، مگر اینکه در تجارت خاصی، حمل کالای فروخته شدهبدون بسته بندی معمول باشد.فروشنده می­تواند کالا را مناسب با نحوه حمل بسته بندی کند، مگراینکه خریدار نوع بسته بندی خاصی را قبل از اعقاد قرارداد فروش به اطلاع فروشنده رسانده باشد.بسته بندی باید بهنحو مناسبی علامت گذاری شود.

فروشنده باید، بسته به مورد، به موقع و بنا به درخواست، ریسک و هزینه خریدار هرگونه سند و اطلاعات، از جمله اطلاعات امنیتی کالا که خریدار برای حمل آنها به مقصد نهایی لازم دارد، در اختیارش قرار دهد یا در گرفتن آنها به وی کمک کند.

فروشنده باید کلیه هخزینه های را که خریدار برای کمک یا گرفتن اسناد و اطلاعات طبق بند ب10 متقبل شده به وی بپردازد.

طرفین به خوبی می­دانند که باید نقطه تحویل کالا در محل توافق شده در مقصد، را به روشن ترین شکل ممکن مشخص کنند، چرا که ریسک ها تا آن نقطه به عهده فروشنده است. فروشنده باید نسبت به انعقاد قرارداد حملی اقدام کند که دقیقا متناسب با انتخاب محل تحویل باشد.چنانچه فروشنده به موجب قرارداد حمل مذکور متحمل هزینه های اضافی مربوط به تخلیه کالا در محل توافق شده گردد، نمی­تواند این هزینه هارا از خریدار مطالبه نماید، مگراینکه ترتیب دیگری بین طرفین توافق شده باشد.

طرفین باید کاملا آگاه باشند که اگر فروشنده مستقیم یا غیرمستقیم توانایی ترخیص کالا از گمرک برای واردات را نداشته باشد، نباید از اصطلاح DDP استفاده کنند. اگرطرفین بخواهند که خریدار کلیه ریسک ها و هزینه های ترخیص کالا برای واردات را به عهده گیرد،باید از اصطلاح DAP استفاده کنند.

هرگونه مالیات بر ارزش افزوده VAT یا مالیات های مشابه قابل پرداخت هنگام ورود کالا، به عهده فروشنده است، مگر اینکه ترتیب دیگری به روشنی درقرارداد فروش موافقت شده باشد.

مزایای استفاده از ddp در تجارت بین المللی

استفاده از اینکوترمز DDP می‌تواند مزایای مختلفی برای فروشندگان و خریداران داشته باشد. در ادامه به چند مورد از این مزیت‌ها اشاره کرده‌ایم:

  • حفاظت از خریدار: در ddp اینکوترمز، تمامی ریسک‌ها و هزینه‌ها بر عهده‌ فروشنده است؛ بنابراین فروشنده برای اطمینان از تحویل صحیح کالا به مشتریان تلاش بیشتری می‌کند. ازآنجایی‌که هزینه و مسئولیت DDP زیاد است، کلاهبرداران ممکن است تمایلی به استفاده از این روش نداشته باشند.
  • تضمین تحویل ایمن در تجارت بین‌المللی: ارسال کالا به کشورهای مختلف می‌تواند چالش‌برانگیز باشد؛ چراکه قوانین حمل‌ونقل و هزینه‌های گمرکی در هر کشور متفاوت است. اینکوترمز DDP فروشنده را ملزم می‌کند که بهترین و امن‌ترین مسیرهای ارسال را انتخاب کند تا کالا بدون مشکل به مقصد برسد.
  • تضمین تحویل امن از طریق حمل‌ونقل دریایی یا هوایی: باتوجه به نوع کالا و مقصد، احتمالا ارسال ایمن از طریق دریا یا هوا دشوار باشد. توافق DDP تضمین می‌کند که فروشنده پس از دریافت پول، مسئولیت کامل تحویل کالا را هم بر عهده داشته باشد و تعهد خود را انجام دهد.
  • الزام فروشنده به پرداخت هزینه‌های بین‌المللی: وقتی خریدار مجبور به پرداخت هزینه‌های گمرکی شود، احتمالا از خرید منصرف شود؛ چراکه از مبلغ این هزینه‌ها اطلاع دقیقی ندارد. در روش DDP که فروشنده هزینه‌های بین‌المللی را پرداخت می‌کند، فرایند خرید برای مشتری ساده‌تر و بی‌دردسرتر می‌شود.
  • هزینه‌های قابل پیش‌بینی: از آنجایی‌که DDP شامل تمام هزینه‌های مرتبط با حمل‌ونقل است، شما می‌توانید در زمان خرید، قیمتی شفاف و کامل به خریداران بدهید. این شفافیت باعث می‌شود خریداران راحت‌تر تصمیم به خرید بگیرند؛ چراکه از تمامی هزینه‌ها از همان ابتدا مطلع هستند.

معایب و چالش های احتمالی در ddp

در کنار مزایایی که برای اینکوترمز DDP گفته شد، این روش معایبی هم دارد؛ ازاین‌روی در ادامه بررسی می‌کنیم معایب ترم ddp چیست؟

  • افزایش بار هزینه بر دوش فروشنده: واضح‌ترین عیب قاعده ddp افزایش بار هزینه‌ بر دوش فروشنده است که می‌تواند حاشیه‌ سود را کاهش دهد.
  • ریسک تاخیر در تحویل: مسئولیت اطمینان از تحویل به‌موقع بر عهده‌ فروشنده است. اگر محموله‌ها در گمرک برای بازرسی متوقف شوند، احتمالا با تاخیرهای همراه شود که باعث نارضایتی مشتریان و لطمه به اعتبار فروشنده شود. همچنین ممکن است هزینه‌های اضافی برای انبارداری یا دیموراژ، هزینه‌ تاخیر در تخلیه‌ کالا ایجاد شود که این مشکلات هم حاشیه‌ سود را بیشتر تحت فشار قرار می‌دهد.
  • پیچیدگی قوانین گمرکی: برای ارائه‌ تجربه‌ DDP به خریداران در بازار جهانی، فروشنده باید درک دقیقی از مقررات گمرکی کشورهای مختلف داشته باشد. هر کشور قوانین خاص خود را در زمینه‌ واردات دارد و عدم رعایت این مقررات می‌تواند باعث تاخیر یا جریمه‌های سنگین شود. علاوه‌براین، فروشنده باید روند ترخیص کالا از گمرک را مدیریت کند که می‌تواند در کشورهایی با قوانین سخت‌گیرانه، فرایندی پیچیده و زمان‌بر باشد.
  • افزایش هزینه خریدار: ماهیت جامع هزینه‌های DDP ممکن است باعث افزایش قیمت نهایی شود؛ در نتیجه برخی خریداران به‌دلیل هزینه‌ بالا در مرحله‌ پرداخت منصرف شوند.

تفاوت DDP با DAP چیست؟

خدمات حمل‌ونقل به روش DDP تفاوت کمی با رویه‌های حمل‌ونقل به روش DAP دارند. تفاوت اصلی میان این دو اصطلاح اینکوترمز در این است که در روش DDP، کالا با پرداخت کامل تمام عوارض گمرکی به مقصد خریدار تحویل داده می‌شود. در این روش، بیشترین میزان مسئولیت لجستیکی بر عهده‌ فروشنده است. اما در روش DAP، فروشنده همچنان مسئول تحویل کالا به مقصد تعیین‌شده‌ خریدار است؛ اما پرداخت عوارض گمرکی بر عهده‌ خریدار قرار می‌گیرد. در جدول زیر تفاوت دقیق‌تر DDP با DAP نشان داده شده است:

جنبه مورد بررسی

DAP

DDP

مسئولیت فروشنده

تمام هزینه‌های حمل‌ونقل تا مقصد توافق‌شده را پوشش می‌دهد؛ اما شامل عوارض گمرکی نمی‌شود.

تمام هزینه‌ها از جمله عوارض گمرکی در مقصد را پوشش می‌دهد.

مسئولیت خریدار

عوارض گمرکی و هرگونه هزینه‌های ترخیص گمرکی را پرداخت می‌کند.

تنها مسئول تخلیه کالا در مقصد نهایی است.

انتقال ریسک

ریسک زمانی به خریدار منتقل می‌شود که کالا به مقصد توافق‌شده برسد و آماده تخلیه باشد.

ریسک زمانی به خریدار منتقل می‌شود که کالا به مقصد توافق‌شده برسد و آماده تخلیه باشد.

ترخیص گمرکی

فروشنده ترخیص صادرات را انجام می‌دهد؛ خریدار مسئول ترخیص واردات است.

فروشنده هم ترخیص صادرات و هم ترخیص واردات را انجام می‌دهد.

بهترین زمان استفاده

زمانی‌که خریدار می‌خواهد کنترل بر ترخیص واردات و پرداخت مالیات‌ها داشته باشد.

زمانی‌که فروشنده می‌خواهد تحویل بدون دردسر را ارائه دهد و تمام تشریفات گمرکی را مدیریت کند.

موارد مهمی که درباره ddp باید بدانید

همان‌طور که گفته شد، اینکوترمز DDP یک توافق حمل‌ونقل است که در آن فروشنده مسئولیت کامل تحویل کالا به خریدار را بر عهده می‌گیرد. این روش با پوشش تمام هزینه‌ها و خطرهای احتمالی، فرایند حمل‌ونقل را برای خریدار ساده می‌کند. در ادامه چند نکته مهم در مورد این توافق آورده شده است:

  • فروشنده تمامی هزینه‌ها و خطرات را تا زمان تحویل کالا به محل خریدار، شامل حمل‌ونقل، عوارض گمرکی را بر عهده می‌گیرد.
  •  اینکوترمز DDP حداکثر راحتی را برای خریدار فراهم می‌کند؛ چراکه خریدار در فرایندهای گمرکی یا لجستیکی دخالت ندارد.
  • فروشنده تمامی مراحل ترخیص کالا از گمرک را هم در کشور صادرکننده و هم در کشور واردکننده، انجام می‌دهد.
  • DDP به دلیل مسئولیت تمامی هزینه‌ها، از جمله بیمه و تاخیرهای احتمالی، از نظر مالی برای فروشنده پرهزینه است.

جمع‌بندی

اینکوترمز DDP یکی از کامل‌ترین توافق‌های حمل‌ونقل بین‌المللی است که با واگذاری تمام مسئولیت‌ها و هزینه‌ها به فروشنده، فرایند خرید را برای خریدار بسیار آسان می‌کند. در این روش، فروشنده متعهد به پرداخت تمامی هزینه‌های حمل، عوارض گمرکی و مدیریت ریسک‌ها تا زمان تحویل کالا به مقصد نهایی است. اگرچه DDP مزایای زیادی از جمله شفافیت هزینه‌ها و تضمین تحویل امن را به همراه دارد؛ اما بار مالی و پیچیدگی‌های قانونی بیشتری را هم بر دوش فروشنده می‌گذارد. انتخاب اینکوترمز DDP زمانی بهترین گزینه است که فروشنده بخواهد تجربه‌ای بدون دغدغه برای خریدار فراهم کند و تمامی مراحل حمل و تحویل کالا را به طور کامل مدیریت نماید.

سوالات متداول:

چه مدارکی برای استفاده از DDP لازم است؟

هنگام استفاده از DDP به مدارک مختلفی از جمله فاکتور تجاری، لیست بسته‌بندی، گواهی مبدا، مجوز صادرات، گواهی بیمه و بارنامه دریایی یا هوایی نیاز است.

آیا می‌توان شرایط DDP را در قراردادها تغییر داد؟

بله؛ اینکوترمز فقط یک چارچوب کلی ارائه می‌دهد و طرفین معامله می‌توانند بسته به نیاز خودشان، مفاد DDP را با توافق تغییر دهند.

آیا DDP فقط برای حمل و نقل دریایی استفاده می‌شود؟

خیر؛ اینکوترمز DDP یکی از 7 اینکوترمز است که برای هر نوع حمل و نقل شامل حمل و نقل دریایی، هوایی، زمینی و ترکیبی یا چندوجهی قابل استفاده است.